Źródło: Archiwum prywatne Bartosza Chejchmana

Bartosz Chejchman to młody, ambitny student z Polski, który z powodzeniem aplikował na studia na prestiżowym Uniwersytecie Oxford. Dzięki programowi mentoringowemu oferowanemu przez Our Future Foundation, miał możliwość przygotowania się do aplikacji na studia za granicą pod okiem doświadczonych mentorów. Jego praca nad personal statement była intensywna i wymagająca, ale w końcu udało mu się osiągnąć swój cel. Bartosz wciąż rozwija swoje umiejętności w dziedzinie informatyki i ma już na swoim koncie kilka udanych projektów. W rozmowie z nim dowiemy się, jakie były jego pierwsze kroki w dziedzinie programowania, jak poradził sobie z procesem aplikacyjnym na Uniwersytet Oxford oraz jakie cechy i umiejętności uważa za kluczowe w tej branży.

Jakie były Twoje pierwsze kroki w dziedzinie informatyki? Od czego to się zaczęło?

To ciekawe pytanie. Myślę, że zainteresowanie programowaniem zaczęło się u mnie dość dawno, około 8-9 lat temu, kiedy chciałem zacząć tworzyć gry. Po przeszukaniu internetu odkryłem, że aby tworzyć gry, warto nauczyć się programować. Z czasem chęć robienia gier przekształciła się w zainteresowanie programowaniem i całą informatyką, która jest ze mną do dziś.

Co skłoniło Cię do aplikowania na studia za granicą?

Największą motywacją były spotkania i rozmowy z absolwentami zagranicznych uczelni. Pamiętam, że w pierwszej klasie liceum mieliśmy zorganizowane jedno takie spotkanie, które spowodowało, że zacząłem poważnie rozważać studiowanie za granicą. Od tamtej pory, przez trzy lata liceum, moim głównym celem był wyjazd na studia za granicę.

Jakie były Twoje największe wyzwania w procesie aplikacyjnym na Uniwersytet Oksfordzki i jak sobie z nim poradziłeś?

Według mnie, największym wyzwaniem jest różnica między aplikacją na uczelnię zagraniczną, a standardową polską aplikacją. Tamten proces jest zupełnie inny i bardzo łatwo jest się pogubić bez dobrego przygotowania i researchu. Program mentoringowy to idealna okazja, żeby się do takiej aplikacji przygotować.

Czy zdobyłeś jakieś konkretnie umiejętności w ramach programu mentoringowego?

Oprócz samego przygotowania merytorycznego do aplikacji nieocenione było doświadczenie mentorów. Są to w większości studenci zagranicznych uczelni, którzy przeszli ten proces i dokładnie wiedzą, jak pomóc. 

Jakie są Twoje plany na przyszłość w dziedzinie informatyki? Co chciałbyś osiągnąć po ukończeniu tych studiów?

To bardzo ciężkie pytanie, wciąż jestem niezdecydowany. Od dawna interesuję się machine learningiem. Oksford jest świetnym miejscem do rozwoju w tym obszarze. Na wydziale informatyki pracuje wielu znanych researcherów, co stanowi niesamowitą inspirację do kontynuowania nauki i rozpoczęcia własnej pracy badawczej w przyszłości.

Jakie wyzwania i szanse przynosi rozwój tej sztucznej inteligencji według Ciebie? Jakie mogą być konsekwencje rozwoju ludzkości?

Szanse widać wszędzie wokół nas. Co chwile powstają nowe, imponujące rozwiązania opierające się na sztucznej inteligencji. Wskazanie wyzwań jest trudniejsze. Myślę, że nie jesteśmy jeszcze w stanie ich wszystkich dostrzec. Wciąż potrzeba czasu i rozwoju, aby móc być pewnym. Powiedziałbym, że największym wyzwaniem, którego badacze AI na ten moment są świadomi, jest zapewnienie aby sztuczna inteligencja była etyczna. Bardzo dużym problemem AI są uprzedzenia, wynikające m.in. z wadliwych datasetów czy złych założeń. Mogę powiedzieć, że na studiach informatycznych na Oksfordzie duży nacisk kładzie się na kształcenie w etyce.

Wspomniałeś o etyce. Proszę powiedz mi jakie jeszcze cechy i umiejętności uważasz za kluczowe dla sukcesu w dziedzinie informatyki?

Nauka informatyki i programowania to długi i czasem wyczerpujący proces, dlatego za najważniejsze uważam determinację. Coraz więcej osób próbuje wejść w nią zbyt szybko i powierzchownie. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość.

Przeglądałem swoją stronę internetową, przed naszą rozmową i zauważyłem 3 aplikacje, które stworzyłeś. Co Cię skłoniło do założenia platformy Ivy Ukraine?

Nie założyłem Ivy Ukraine. Jest to projekt Akademii Ivy Poland. Byłem tylko programistą-wolontariuszem, który napisał część kodu aplikacji. Dzięki współpracy wielu utalentowanych osób udało stworzyć się platformę dla uczniów z Ukrainy, która pozwala łączyć się z wolontariuszami chętnymi do wspierania ich nauce. Do pracy przy Ivy Ukraine skłoniła mnie chęć pomocy. Uznałem, że dobrze byłoby wykorzystać swoje umiejętności i dołożyć swoją cegiełkę do wsparcia Ukrainy. 

Czy widzisz jakieś inicjatywy związane z IT w Polsce, które zasługują na uwagę i wsparcie?

Nie mam zbyt dużej wiedzy na temat polskich projektów, ale jestem pewien, że istnieje wiele bardzo ciekawych inicjatyw. Mogę wypowiedzieć się o międzynarodowych projektach. Myślę, że dla wielu osób związanych z machine learningiem marzeniem jest pracować w takich organizacjach jak OpenAI czy DeepMind. To one tworzą najnowsze trendy i innowacje, przykładem może być popularny ostatnio Chat GPT. Oczywiście do takich zespołów należą wyjątkowo inteligentni i doświadczeni researcherzy. Jednak zawsze istnieje nadzieja, że kiedyś uda mi się spełnić moje marzenie.

Jakie rady miałbyś dla młodych ludzi, którzy chcą podjąć podobne studia związane z informatyką?

Przede wszystkim, nie należy bać się aplikowania na zagraniczne uczelnie. Istnieje wiele kierunków i krajów, które są otwarte na polskich licealistów. Warto zauważyć, że poziom edukacji w polskich liceach jest wysoki na skalę światową, a wiele uniwersytetów z wielką chęcią przyjmuje osoby z polską maturą.

Powyższy artykuł powstał wyłącznie w celach informacyjnych i nie jest reklamą. Nie ponosimy żadnych korzyści finansowych, ani innych korzyści związanych z jego publikacją.